Ik ben opgevoed met een autootje, dat wil zeggen dat ik mijn eerste rijles kreeg op mijn 18e en dat mijn ouders het belangrijk vonden dat ik op jonge leeftijd mijn rijbewijs ging halen. In dit artikel vertel ik je meer over mijn rijlessen, mijn eerste auto en geef ik antwoord op de vraag of ik zonder ‘kar’ zou kunnen leven. Hoe is dat voor jou? Zou jij de auto een aantal weken kunnen laten staan? Laat het me weten bij de reacties hieronder.

Rijlessen

Net na mijn achttiende verjaardag kreeg ik mijn eerste rijles. Ik weet nog erg goed dat ik het spannend vond. Ergens op een verlaten industrieterrein was het dan zover: ik mocht achter het stuur zitten. Dat voelde wel wat onwennig. Het ‘’enige’’ wat ik hoefde te doen was sturen, de rijinstructeur deed de rest. Na een aantal lessen komt daar gas geven, schakelen en dergelijke bij. Stiekem vond ik dat best spannend om alles tegelijk te moeten doen en overal aan te denken. Erg leuk om daar op terug te kijken, voor een autoritje draai ik nu mijn hand niet meer om. Al is autorijden niet mijn grootste hobby: het liefste zit ik op de bijrijdersstoel. Net voor mijn 19e verjaardag haalde ik na ongeveer 50 lessen mijn B-rijbewijs. Wat was ik trots! Mijn praktijkexamen haalde ik in één keer, helaas moest ik wel mijn theorie examen twee keer overdoen. Hoe lang heb jij over je rijlessen gedaan?

Wist je trouwens dat er naast het B-rijbewijs ook andere rijbewijzen zijn? Zo is er een A-rijbewijs voor motoren en een C-rijbewijs voor vrachtwagens. En dat je als beroepschauffeur op een vrachtwagen of bus verplicht bent om Code 95 te halen?

Mijn eerste auto

Nadat mijn rijexamen steeds dichterbij kwam besloot ik om mijn zuur verdiende centjes te ‘’investeren’’ in een auto. Een auto is trouwens altijd een slechte investering want het geld krijg je nooit meer terug, maar enfin. Het werd een zwarte Peugeot 106 mét Cd-speler. Meer kan ik me niet meer van die auto herinneren, behalve dan dat ik deze in de prak heb gereden. Dat verhaal is leuk voor een ander artikel misschien. Ik weet alleen nog dat ik een zwarte auto wilde en het mocht absoluut geen Ford Ka zijn: daar reden al genoeg meiden in. Ik wilde een stoerdere auto. De auto bracht me overal: bij mijn stage, op school, ging ermee naar de stad en op vakantie.

Had ik een auto nodig? Uiteraard had ik hem niet nodig, maar ik won er wél veel tijd mee door niet met het openbaar vervoer naar school en stage te gaan. De aansluitingen waren niet geweldig en zo kon ik ook bij leuke bedrijven aan de slag waar je onmogelijk met het openbaar voer kon komen. Ik werkte hard om de auto te kunnen betalen en te blijven rijden, dat maakte me trots en maakte me in mijn ogen zelfstandig.

Tot slot..

Ik ben erg blij met mijn rijbewijs en auto. Het geeft me vrijheid en een onafhankelijk gevoel. Zonder auto zie ik geen mogelijkheden om op mijn werk te komen en een auto maakt mijn leven een stukje makkelijker. Als het echt moet (en wanneer ik dichter bij huis werk) zou ik het wel aandurven zonder auto, maar de kleine dingen zoals boodschappen doen en dagjes weg worden dan wel een stuk zwaarder. Onlangs hebben we na lang nadenken een extra auto aangeschaft, een ware luxe! Je ziet hem hierboven op de foto. Hadden we hem echt nodig? Nee, dat niet: maar het is wel erg makkelijk!

Lees hier hoe je kinderen in de auto het beste kunt vervoeren.

Heb jij een auto en zou jij hem kunnen laten staan? Laat het me weten bij de reacties hieronder, op Facebook of Instagram. Je mag ook altijd contact met mij zoeken via de contactpagina.

Liefs Francis

Nieuwsbrief100
Facebook252
Instagram1k
Pinterest20
Pinterest
fb-share-icon
LinkedIn1k
LinkedIn
Share