Terugkijken op onze verhuizing

De bubbels op onderstaande foto zijn niet om het nieuwe jaar te vieren maar om te proosten op ons nieuwe huis, een volgende stap in ons leven samen. Op 22 november klonken de glazen, die dag lijkt alweer lang geleden wanneer ik nu zo om me heen kijk. We zijn verhuisd, al onze spullen hebben een nieuwe ‘eigen’ plek gekregen. In dit artikel vertel ik je hoe onze verhuizing gegaan is, wat zat mee en wat viel behoorlijk tegen? Ik kijk dus terug op onze verhuizing, lees je mee?

Terugkijken op onze verhuizing

Zoals je wellicht al hebt gelezen in mijn vorige artikel, heb ik toch een aantal zaken onderschat met betrekking tot de verhuizing. Ik zal daar later in dit artikel meer over vertellen. Ik begin eerst met de aanpak en voorbereiding van onze verhuizing.

Voorbereiding & Aanpak

We waren er samen al snel uit: we verhuizen niet alles mee naar het nieuwe huis. Sommige dozen op zolder waren al zeker 5 jaar niet geopend en alle babykleding van Ize hadden er ook een mooie plek gekregen. Tijd om alles goed uit te zoeken. Ik durf te zeggen dat er zeker 20 vuilnis zakken kleding, kussens en beddengoed weg is gegaan. Daarnaast ben ik ook zeker 4 keer met een volle auto naar de milieustraat gereden. Dat ruimt lekker op kan ik je vertellen. Alles wat nog makkelijk een 2e ronde mee kon hebben we verkocht. Op een volle kast na, was onze zolder nagenoeg leeg. Dit hebben we trouwens allemaal al in augustus gedaan. Waarom? Op deze manier was ons huis ook snel klaar voor de verkoop. 

Omdat verhuizen als gezin echt anders is dan toen we voor het eerst gingen samenwonen besloten we een verhuisbedrijf in de arm te nemen. Dit is natuurlijk een luxe, dat besef ik me maar het is ons geld echt waard geweest. Ze nemen een groot stuk zorgen van je over: in de vroege ochtend word je wakker in je oude huis en tien uur later zit je op de bank in je nieuwe huis. Al dan niet met een wijntje, heerlijk. Daarnaast heeft deze manier van verhuizen in mijn ogen de minste impact op de kinderen. Zo zitten ze niet te lang in dozen en hebben ze direct weer een eigen plekje in hun nieuwe huis. Dat vinden we erg belangrijk.

Voor de rest hebben we het niet speciaal of bijzonder aangepakt, gewoon ons gevoel gevolgd. Ik heb wel zo lang mogelijk geprobeerd om het inpakken van alle spullen in dozen uit te stellen. De vrijdag voor de verhuizing (die dinsdag) kon je op onze slaapkamers en beneden niet zien dat we binnen een paar dagen al zouden verhuizen. Zo hebben we ook zo lang mogelijk kunnen genieten in ons oude huis, zonder de stress en ongemakken van een aankomende verhuizing.

De verhuizing zelf

Ondanks dat het verhuisbedrijf alles in één dag zou verhuizen hebben we ervoor gekozen om de zolder, schuur en de keuken al daarvoor zelf te verhuizen. Nu hadden we daar weinig last van, op het feit na dat ik misschien een bord te veel al meegenomen had. Ach, er zijn ergere dingen. We deden dit het weekend voor de verhuizing. Dit zorgde ervoor dat op de dag van de verhuizing zelf, ik al wel een lekker bakkie koffie voor iedereen kon zetten in het nieuwe huis. Daarnaast: niemand wordt blij wanneer er 15 dozen in een keuken staan. Je kan dan echt niks, zelfs de keuken niet in. Als ik je dus een tip mag geven, verhuis je keuken als eerste en richt hem al helemaal in.

Heel eerlijk? Het was even wennen toen er in alle vroegte zes kerels in je huis staan te ‘trappelen’ om aan de slag te gaan. Voor je gevoel loop je ook continu in de weg. Ik was daarom al naar ons nieuwe huis gegaan om daar enkele voorbereidingen te treffen. De mannen zijn de hele ochtend bezig geweest om alle meubels verhuis klaar te maken. Alles werd in beschermende folie gewikkeld, indien nodig uit elkaar gehaald en als een jigsaw puzzel de verhuiswagen ingeschoven. Vakwerk.

Na de lunch werd alles in het nieuwe huis van de folie ontdaan en mocht ik als een ware opzichter aangeven waar alles moest komen. Op die manier wil ik wel vaker verhuizen! De mannen deden het zware werk en ik hoefde me alleen maar te bekommeren over hoe ik het wilde hebben en of dat er nog voldoende koffie en koekjes waren. Wat ik het meest prettigste vond is dat ze wilde dat alles stond zoals we wilde. Ik vond het lastig om exact te bepalen hoe ik de eettafel en de bank wilde hebben. Niet zozeer de plek, want grofweg wisten we dat natuurlijk wel, maar het gaat hier over halve meters. En soms over een millimeter, ik kan het niet zo tegen als iets scheef staat. Ik denk dat ze de bank wel drie keer verschoven hebben en tips gaven. Zo fijn.

Op de verhuisdag zelf had ik daarna in een paar uurtjes de kinderkamers helemaal ingericht. Natuurlijk moeten er nog wel wat dingen opgehangen worden, maar alles is uit de dozen en staat op hun nieuwe plek. Twee dagen na de verhuisdag waren alle dozen uitgepakt en kijken we met een goed gevoel terug op hoe alles verlopen is. Vandaag (zaterdag) komt het verhuisbedrijf de laatste dozen halen en hebben we verhuizing echt afgesloten. De kinderen slapen hier trouwens ook erg goed, vanaf de eerste nacht gaat dit goed. Ze voelen zich erg thuis en we hebben allemaal onze draai gevonden. We hebben de juiste keuze gemaakt.

Sores achteraf

Je denkt nu misschien, maar Francis: wat viel er dan tegen?! De verhuizing zelf inderdaad niet, maar wel de sores die je er achteraf allemaal mee krijgt is een ander verhaal. Ik heb het dan over administratieve en financiële rompslomp. Het is niet het doorgeven van ons nieuwe adres maar het afronden van het energiecontract, de bankspaarhypotheekrekening en de levensverzekering op het oude huis. Je aanmelden voor die zaken gaat allemaal enorm snel maar je afmelden is een drama ben ik onlangs achter gekomen.

Zo ben ik met de energieleverancier twee weken bezig geweest om de eindafrekening van het oude huis te krijgen en bleven ze maar geld afschrijven van onze rekening. Niet erg fijn. Daarnaast is het de normaalste zaak van de wereld dat je alleen een hypotheek krijgt wanneer er een levensverzekering aan verpand is, maar wanneer de hypotheek dan afgekocht wordt is het niet de normaalste zaak om ook de levensverzekering te beëindigen. Daar zijn minstens acht telefoontjes voor nodig, misschien nog wel meer want een schriftelijke bevestiging heb ik (helaas) nog steeds niet binnen. Datzelfde geldt voor de bankspaarhypotheekrekening, de hypotheek bestaat niet meer maar de rekening om de een of andere vage reden wel.

Het is gewoonweg vervelend en vermoeiend als je elke dag naar een instantie moet bellen om je geld terug te krijgen en er zorg voor te dragen dat je energiecontract, verzekering of bankrekening opgeheven worden. Er is genoeg hulp voor het afsluiten van alles, maar wanneer je er dan vanaf wilt blijft het stil. Het voelt als een strijd die helemaal niet nodig hoeft te zijn. Enfin: gisteren heb ik van beide partijen telefonisch te horen gekregen dat alles nu allemaal goed regelt moet zijn, we wachten dus nog even af en houden goede hoop. Het is alleen gewoon een gedoe.

Tot slot..

We kijken dus enorm goed terug op onze verhuizing, daarom valt het zo tegen dat ik de afgelopen weken nog dagelijks bezig ben geweest met die vervelende rompslomp. Dat is echt vermoeiend, ik dacht echt: ‘als ik uit de dozen ben is het klaar’. Dat is het dus niet en dat valt een beetje tegen. Er mogen nog wat kleine dingen gebeuren in huis natuurlijk, zoals de gordijnen en enkele dingen ophangen maar dat hoort erbij. Volgende week komen ze alles voor de gordijnen beneden inmeten, het einde is dus in zicht!

Ben jij al eens verhuisd en hoe kijk je hierop terug? Laat het me weten bij de reacties hieronder, op Facebook of Instagram. Je mag ook altijd contact met mij zoeken via de contactpagina.

Liefs Francis

100

252

1k

20

1k

Lees hier meer persoonlijke verhalen!