Help, mijn kind was kwijt!

Helaas overkomt het ons ouders vrijwel allemaal wel een keetje, of we er nu over durven praten of niet. Waar ik het over heb? Het feit dat die kleintjes zó ontzettend snel kunnen zijn dat je ze ‘even’ kwijt bent. In dit artikel Help, mijn kind was kwijt! vertel ik je mijn verhaal. Want ja, het is mij ook al eens overkomen. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en viel het achteraf reuze mee, maar toch zat de schrik er goed in. Omdat het iedereen kan overkomen en omdat schaamte niet nodig is, vandaag dus mijn verhaal over mijn kind was kwijt. Lees je mee?

Help, mijn kind was kwijt..

Ik heb mijn verhaal weleens tegen iemand vertelt, dat ik Luke dus even kwijt was in een speeltuin op vakantie. Hoewel ik me er totaal niet voor schaamde voelde ik me na dat gesprek wel even een slechte moeder. Want haar zou dat namelijk nooit gebeuren, haar kindjes lopen niet weg én ze verliest ze natuurlijk nooit uit het oog.

Nou, mijn kinderen lopen ook niet weg en ook ik houd ze als een havik in de gaten. En toch, mijn kind was kwijt! Het gebeurde in een paar seconden, gewoon omdat mijn zoontje ergens was door afgeleid en vervolgens de weg niet meer terug wist. Resultaat: mijn kind was kwijt.

We liepen op vakantie richting de speeltuin en Ize en Luke rende voor ons uit naar de speeltoestellen. Ze hadden naar dat moment al de hele dag uitgekeken. Het was er niet druk maar de speeltuin was ook niet leeg. Ze zaten heerlijk te spelen totdat ik opmerkte dat ik Luke nog niet zag. Er was geen paniek, want hij zit wel vaker verscholen achter een klimtoestel.

De seconden verstreken en bij mij nam toch echt wel de paniek toe. Rustig vroeg ik aan Ize of zij Luke had gezien maar dat was ook niet zo. Ik heb hem ook niet voorbij zien komen en bleef maar zoeken. Op een gegeven moment hoorde ik Luke wel huilen, maar ik zag hem nergens. Bij een andere moeder viel mijn gedrag op, kwam naar me toe en wees naar Luke: ‘Ben je soms je zoontje kwijt, die staat daar?’.

Wat een opluchting! Het was nooit zijn bedoeling geweest om van ons weg te lopen maar hij heeft waarschijnlijk wel iets gezien, was afgeleid en wist niet meer hoe hij terug moest lopen. Ondanks dat hij nooit verder dan 250 meter bij ons vandaar is geweest. Maakt dit voorval mij een slechte moeder? Nee, ik was mijn kind kwijt, maar zoiets overkomt je helaas gewoon weleens.

SOS-producten

Laten we stellen dat we ontzettend geleerd hebben van deze gebeurtenis, ook al was er achteraf gezien natuurlijk niks aan de hand. Maar zowel de kleine man als wij waren wel ontzettend geschrokken. Dit deed me ook beseffen dat het anders moest. Daarom ben ik opzoek gegaan naar de zogenaamde ‘SOS-producten‘. Bij Goedgemerkt.nl vond ik precies wat ik nodig had, hieronder vertel ik je daar meer over.

SOS naamplaatjes

De hele ‘ik was mijn kind kwijt’ situatie leerde me ook een les. Wanneer een van onze kinderen mij niet meer terug kunnen vinden, zijn er vast mensen die zo’n kleintje willen helpen. Net zoals die moeder in de speeltuin mij hielp. Helaas zijn ze beide nog te klein om mijn telefoonnummer uit hun hoofd te leren. Laat staan dat ze het zich kunnen herinneren wanneer ze lichtelijk in paniek zijn.

Daarom zijn de SOS naamplaatjes zo’n goede uitvinding. Op die plaatjes staat wie zij zijn, waar ze wonen en mijn telefoonnummer. Op die manier kunnen ze altijd weer in contact met ons komen. Mijn oudste is tevens oud genoeg om het plaatje bijvoorbeeld in een winkel te laten zien en te zeggen dat ze mij kwijt is.

Voor beide kindjes heb ik dus een naamplaatje laten maken die met een ketting om hun nek zit. Ze kunnen onbezorgd spelen met dit product. Mocht het namelijk zo zijn dat ze met de ketting ergens achter blijven hangen, dan breekt hij. Wel zo’n fijne gedachte. Je knipt thuis de ketting op de gewenste lengte, ideaal.

SOS armbandjes

Nu denk je misschien, alleen een ketting is toch voldoende? Ja dat is misschien wel zo. Al wil ik niets aan het toeval overlaten bij een vakantie of een dagje uit. Daarom dragen beide kindjes ook een SOS armbandje. Mijn zoontje is bijna 4 en Ize is 6,5 jaar. Voor beide heb ik voor de kleinste maat (14cm) gekozen. We hebben allemaal dunne polsen en zo is de kans dat ze hem verliezen klein.

Op een armbandje kun je wel minder informatie kwijt. Ik heb ervoor gekozen om hun naam erin te zetten en mijn telefoonnummer. De armband dragen ze hier dagelijks, gewoon omdat ze hem mooi vinden. De ketting gebruik ik alleen tijdens een dagje uit en tijdens vakanties. Ideaal vind ik het en het geeft me ook ergens een rustgevender gevoel. Natuurlijk let ik nog steeds als een havik op, maar voor het geval dat.

Tot slot..

Ize en Luke zijn erg blij met de ketting en armband. Voor hun is het een sieraard, ik heb ze ook zelf de kleuren uit laten kiezen. Dit was mijn verhaal, help mijn kind was kwijt. Nu ben ik erg benieuwd: ben jij jouw kindje(s) al eens uit het oog verloren? Laat het me weten hieronder, op Facebook of Instagram. Je mag me natuurlijk ook altijd een privéberichtje sturen via de contactpagina.

Liefs Francis

De producten in dit artikel heb ik gekregen: #mamazetkoersAD. Dit doet niets af aan de echtheid en oprechtheid van het artikel. 

Vergeet je niet in te schrijven voor mijn nieuwsbrief! Dat kan met de button hieronder:

---

---