Zo ervaar ik de verzwaarde lockdown.

In maart bevonden we ons in de eerste lockdown, ook wel de ‘intelligente lockdown’ genoemd. Na een redelijke vrije en zorgeloze zomer kwamen we in september in een ‘gedeeltelijke lockdown’ terecht. En nu? Nu zitten we sinds een week of twee in de ‘verzwaarde lockdown’. In dit artikel vertel ik meer over hoe ik de verzwaarde lockdown als vrouw en als moeder ervaar. Als laatste wil ik je ook een boodschap meegeven over iets wat ik geleerd heb tijdens de eerste lockdown. Lees je mee?

Zo ervaar ik de verzwaarde lockdown.

Deze lockdown kun je voor mij in drie categorieën indelen, het sluiten van alle winkels, thuiswerken mét de kinderen en de feestdagen die natuurlijk voor velen anders zal zijn. Ze hebben allemaal effect op mij en mijn gezin. Laat ik vooropstellen dat ik het goed vind dat de overheid iets doet aan het hoge aantal besmettingen. Ik kan wel heel hard roepen dat ik het anders zou doen of dat ik het met sommige zaken niet eens ben, maar ik ben blij dat ik deze keuzes niet hoef te maken. Het is zoals het is en daar veranderen we niets aan.

Voordat je verder leest, over ‘zo ervaar ik de verzwaarde lockdown’, wil ik nog wel meegeven dat dit mijn ervaring is, dat is voor iedereen anders. Hoe ervaar jij deze verzwaarde lockdown? Laat het me weten bij de reacties hieronder.

Vrijwel alles is dicht

Alle niet essentiële winkels zijn dicht, ondanks dat er enige tijd discussie was, is het nu duidelijk. De Action en de Hema zijn dicht, de supermarkten en drogisterijen zijn open. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik met deze maatregel weinig moeite heb. Vrijwel alles wat je nodig hebt kun je ook online bestellen en wordt vaak zelfs de volgende dag nog thuisbezorgd.

Ook de lokale winkeliers hier in Drunen bezorgen allemaal. Het is anders, soms iets lastiger maar prima te doen. De lokale drogist verkoopt al geruime tijd ook kantoorartikelen, boeken en spelletjes waardoor ik van de sluiting zelf weinig merk. Het enige wat ik eerder had moeten bestellen zijn mijn favoriete panty’s van de Hema. Maar, ik gok dat ik dat ook wel overleef.

Het meeste mis ik de uitjes in de horeca. Samen uit eten, gaan lunchen met een vriendin of met de kindjes een warme choco halen na een wandeling. Ik mis de beleving van een restaurant en het buitenshuis zijn. In de zomer was dat makkelijker, mooi weer en veel buiten. In deze maanden is dat toch lastiger. Helaas is de horeca al een lange tijd dicht en door deze verzwaarde lockdown zal het ook nog wel even duurt voordat ze weer open mogen. Helaas.

Thuiswerken én de sluiting van de scholen

Al vanaf begin maart werk ik vanuit huis, ondanks dat ik het directe contact met mijn collega’s mis vind ik het heerlijk. Wanneer we straks weer terugkeren naar ‘normaal’ hoop ik nog regelmatig vanuit huis te kunnen werken, een paar dagen dan. Werken vanuit huis geeft me een gevoel vrijheid, ben ik productiever en de vergaderingen die ik bijwoon zijn effectiever. Ook sta ik dan minder in de file, heb ik minder last van stress en is er een natuurlijkere balans tussen werk en privé voor mijn gevoel.

Althans, die balans is beter zolang de scholen open zijn. Die zijn nu helaas ook gesloten. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk om de kinderen om me heen te hebben maar werken én voor een peuter en kleuter zorgen is onmogelijk. Tenzij je in de kinderopvang werkt 😉 , maar dat kun je weer niet vanuit huis doen. Gelukkig mag Luke 2 dagen per week naar de noodopvang, op zijn normale opvangdagen, wat me meer rust geeft. Hij is net 3 en vraagt ontzettend veel aandacht. Mijn dochter van bijna 6 kan veel beter zelfstandig even iets doen.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat de kinderen er goed mee omgaan en ik vind het deze keer makkelijker om activiteiten te bedenken. Zo heb ik samen met de kinderen leuke kerstkaarten gemaakt én rondgebracht. Het mooie hieraan is dat ze veel kaartjes terug hebben gekregen. Ook kregen ze van een vriendinnetje van Ize beide een loom-armbandje. Fanatiek gingen ze hier thuis weer aan de slag en brachten we ook die rond. Het is erg mooi om te zien dat de kinderen op deze ‘ouderwetse manier’ contact hielden.

Is het dan allemaal even makkelijk? Nee ook hier ben ik regelmatig de situatie even helemaal zat. Ondanks dat we het beste ervan maken, mis ik onze vrijheid en onbezorgdheid. Ik heb goede hoop dat dit in 2021 allemaal weer ‘normaal’ wordt. Tot die tijd probeer ik zoveel mogelijk te genieten van tijd die we nu samen zijn. De kinderen zijn nog klein maar zullen mij de aankomende jaren steeds minder nodig hebben. Ik pak voor nu nog even alle knuffels die ik kan krijgen en knutsel ik mijn vingers stuk.

De feestdagen zijn anders

Voor veel mensen zullen de feestdagen anders zijn, toch vieren wij als gezin Kerstmis en Oud & Nieuw hetzelfde als vorig jaar: heerlijk thuis. Op eerste kerstdag zijn mijn ouders hier geweest voor een heerlijk brunch en twee kerstdag hebben we genoten van een kerstdiner samen met mijn schoonouders. Jeffrey verzorgt het voor- en hoofdgerecht en ik het toetje. Erg leuk en gezellig. Ik vind het heerlijk om zo klein en knus Kerstmis te vieren, de kinderen kunnen op deze manier ook optimaal genieten in hun eigen omgeving. Vorig jaar vierde we Kerst ook zo, alleen toen kwamen mijn schoonouders op de brunch en kwamen mijn ouders eten.

Oud & Nieuw vieren Jeffrey en ik morgen lekker op de bank met een goed glas wijn en een grote schaal verse Sushi, ook net als vorig jaar. Ik ben wel eerlijk als ik zeg dat ik het vuurwerk dit jaar zal missen, al steek ik het niet graag zelf af maar het hoort er in mijn ogen gewoon bij. Die grote knallen mogen mij gestolen worden, maar het siervuurwerk bekeek ik graag. Voor nu hebben we XXL-sterretjes, beter dan niets. Ik vind het jammer dat Oud & Nieuw niet veel anders is als een gewone avond. Niet om iets voor twaalf de kinderen wakker maken om samen naar de aftellende klok én het vuurwerk te kijken. Misschien dat ik last minute nog een wensballon koop, om die samen met de kinderen op te laten. Dat we er op die manier nog een speciaal tintje aan geven.

Mijn boodschap aan jou

Vrijwel iedereen leeft nu in een onzekere tijd, ook ik. Mijn man en ik werken beide voor een bedrijf die levert aan de horeca en daar erg afhankelijk van is. Zo heeft ieder huisje zijn eigen kruisje deze periode, toch heb ik voor iedereen dezelfde boodschap: blijf positief!

Makkelijk praten misschien, maar klagen gaat je echt niet verder helpen. Kijk naar de dingen die er wél zijn of waar je wél van kan genieten. Wat ik geleerd heb is dat geluk echt in de kleine dingen zit, zeker voor de kinderen. En zo ervaar ik de verzwaarde lockdown.

Laat elkaar alsjeblieft in zijn/haar zijn waarde. Ik lees op Facebook de meest verschrikkelijke dingen die ouders elkaar toewensen onder een post van een mama die het even zwaar heeft nu de scholen gesloten zijn. Laten we elkaar niet veroordelen. We willen massaal af van het perfecte plaatje maar zodra iemand ‘klaagt’ over het sluiten van de scholen zijn er ontzettend veel mensen die zeggen dat deze mevrouw maar geen kinderen had moeten krijgen. Serieus?! Het moederschap is echt geweldig maar af en toe ook zwaar en vooral niet perfect! Maak het alsjeblieft voor een ander niet nog zwaarder maar kijk of je niet iemand kan helpen.

Tot slot..

Dit was hem dan, mijn artikel over ‘Zo ervaar ik de verzwaarde lockdown’. Ik heb mijzelf trouwens een cadeautje gegeven, voor al mijn harde werk dit jaar. Dat ik het toch allemaal toch maar mooi voor elkaar heb gebokst. Ging alles goed en heb ik het allemaal alleen gedaan? Zeker niet maar ik kijk wel positief terug en je mag jezelf best af en toe iets cadeau doen 😉 . Op naar 2021!

Lees hier hoe mama Esther de lockdown ervaart. Hoe ervaar jij deze verzwaarde lockdown? Laat het me weten bij de reacties hieronder, op Facebook of Instagram. Je mag me ook altijd een privé berichtje sturen via de contactpagina.

Dank je wel voor het lezen van dit artikel ‘zo ervaar ik de verzwaarde lockdown’. Nu rest mij alleen nog om jou een geweldig 2021 te wensen!

Liefs Francis

Vergeet je niet in te schrijven voor mijn nieuwsbrief! Dat kan met de button hieronder:

---

---