Het moederschap, gastblogger Jessica vertelt hoe het voor haar is.

Mamazetkoers is een platform die handvatten biedt zodat elke moeder zichzelf durft te zijn. Ik vind het daarom belangrijk om naast mijn eigen verhaal, ook het verhaal van andere moeders te delen. We zijn immers allemaal verschillend en er is geen goed of fout. Deze maand is het de beurt aan Gastblogger mama Jessica, ze blogt op haar blog kleingeboren over alles wat haar bezig houdt. In dit artikel deelt vertelt ze over hoe het moederschap voor haar is. Neem een kijkje in haar leven als mama en lees mee.

Jessica over het moederschap

Ik ben Jessica, 31 jaar en heb een geregistreerd partnerschap met Jeroen (34). Samen hebben wij een prachtige dochter Evelyn (2). Ik ben werkzaam in de horeca. Jeroen en ik zijn al ruim 10 jaar samen. Een paar jaar geleden ben ik gaan bloggen toen Jeroen voor z’n werk bij defensie werd uitgezonden. Het schrijven vond ik zo leuk dat ik na de geboorte van Evelyn over het moederschap en ouderschap ben gaan schrijven.

Doordeweeks alleen met Evelyn

Doordeweeks zijn Evelyn en ik vaak met z’n tweeën. Jeroen werkt niet in de buurt van zijn werk en blijft daarom doordeweeks op de kazerne slapen. In het weekend zijn wij meestal wel samen. Soms werk ik ook weleens een dagje in het weekend maar ik probeer de uren dat we vrij zijn ook samen te zijn en wat leuks te gaan doen.

Gelukkig een makkelijke baby

In mei 2018 zijn wij voor het eerst ouders geworden van onze dochter Evelyn. Evelyn was een rustige baby, een makkelijke eter en slaper. Ze had veel geduld en kon zichzelf altijd wel vermaken in de box. Wel wilde ze altijd meer dan ze eigenlijk kon zoals gaan zitten. Het liefst zat ze in een wipstoeltje zodat ze wat om zich heen kon kijken. Dit is erg fijn, we horen ook weleens andere verhalen.

Het leukste aan het moederschap

Het leukste aan het moederschap vind ik het knuffelen, liedjes zingen, dansen, voorlezen en op z’n tijd even gek doen. En wat Evelyn nu zelf heel leuk vindt is buiten spelen met de kinderen uit de buurt. Wij wonen in een hofje met een speeltuin voor de deur. Ik kan dan uren kijken naar een blij kind dat lekker mee rent en speelt met de anderen kinderen. Nu ze ruim 2,5 jaar oud is begint het praten ook steeds meer te komen en kan ze ons ook steeds beter napraten.

Soms is dit erg lachwekkend. Zo kan ik soms met haar al hele leuke gesprekjes voeren. Dit wordt naarmate ze ouder wordt natuurlijk alleen maar leuker. In de toekomst hopen we op nog een broertje of zusje voor Evelyn.

Onze toekomstplannen

Het plan is ook om dit jaar nog verhuizen naar een grotere woning. We hebben nu een rijtjeshuis en willen graag een bijkeuken en een eigen oprit. Ik wil zeker verhuisd zijn voor Evelyn naar de basisschool gaat. Zodat we haar niet weer uit een vertrouwende omgeving hoeven te halen. We blijven wel in dezelfde stad. Ik hoop dat we iets kunnen vinden!

Onze opvoeding

Wij voeden Evelyn best vrij op. Wat ik erg belangrijk vind in de opvoeding is dat ze lief is naar anderen en respect heeft voor andere personen maar ook voor dieren. En wat ik haar wil leren is dat ze zelf haar eigen keuzes gaat maken. Zelf ben ik opgegroeid op een Waddeneiland. Een klein dorp waar iedereen elkaar kende en er veel sociale controle was. Mijn keuzes waren als kind wat beperkter. Denk aan baantjes, opleiding maar ook aan de contacten met anderen.

Mijn ouders hebben mij minder vrij opgevoed en dat wil ik samen met mijn partner anders gaan doen. Het combineren van werk, gezin en huishouden is soms al een hele planning. Het huishouden probeer ik bij te houden. “Wat vandaag niet lukt komt morgen” is wel echt mijn motto. Bij ons is de regel dat ik de was doe. Jeroen gooide een paar jaar geleden bond en wit bij elkaar. Vanaf dat moment is de was alleen voor mij. Maar ik vind het ook niet erg om te doen.

Dit vind ik lastig aan het moederschap

De peuterdriftbuien vind ik soms best lastig van het moederschap. Ik denk iedereen wel. Vooral als anderen op ons staan te wachten of ik ergens op tijd moet zijn. Evelyn heeft helaas ook een poep-angst. Daar zitten we nu nog middenin. Ooit zal ze er wel overheen groeien. Wat het extra lastig maakt is dat ik de tegenslagen meestal alleen moet oplossen. Ik ben doordeweeks veel alleen met Evelyn en dus niemand kan het midden in de nacht even van mij over nemen.

Dat ik veel alleen ben met Evelyn was ook even een reden om te wachten met een volgende zwangerschap. Ik zeg was, want op dit moment ben ik 14 weken in verwachting van een broertje of zusje. Een wens die uitkomt. Ook al denk ik soms weleens “hoe doen alleenstaande ouders dit dan”? Helemaal als jezelf grieperig bent of als je kind ziek is, maar daar gaan we onze weg in vinden!

Dank je wel voor het lezen van mijn verhaal.

Liefs Jessica

Tot slot..

Dank je wel Jessica voor het delen van jouw eerlijke en mooie verhaal over hoe jij het moederschap ervaart. Ik hoop dat jullie snel jullie droomhuis vinden!

Wil jij trouwens ook graag je verhaal delen op mamazetkoers als gastblogger? Stuur me dan een mailtje op Francis@mamazetkoers.nl of laat een berichtje achter via de contactpagina.

Liefs Francis

Vergeet je niet in te schrijven voor mijn nieuwsbrief! Dat kan met de button hieronder:

---

---