Mamazetkoers is een platform die handvatten biedt zodat elke moeder zichzelf durft te zijn. Ik vind het daarom belangrijk om naast mijn eigen verhaal, ook dat verhaal van andere moeders te delen. We zijn immers allemaal verschillend en er is geen goed of fout. Deze maand is het de beurt aan Gastblogger mama Hanneke. Ze deelt vandaag met ons haar verhaal over verhuizen en het moederschap in het buitenland! Benieuwd hoe zij het moederschap in het buitenland ervaart? Neem een kijkje in haar leven en lees mee.

Gastblogger Hanneke: over verhuizen en het moederschap in het buitenland!

Ik ben Hanneke, 35 jaar oud en in januari 2020 moeder geworden van een zoontje (M). Sinds juni 2020 woon ik, samen met man en zoon, voor een jaartje in Vancouver Canada. Naast het full time zorgen voor ons zoontje (wat ik fantastisch vind) ben ik druk met www.tipsvoorbabys.nl. Daar deel ik al mijn tips en ervaringen over alles wat baby is: voeding, slapen, ritme, reizen, verzorging, ontwikkeling. Leuk als je een kijkje komt nemen!

In december 2018 hoorden wij dat mijn man was aangenomen voor een baan van een jaar in Vancouver. Met een startdatum in juni 2020. Een half jaar later bleek ik zwanger en wisten we dat we dus met een baby van 5 maanden die kant op zouden gaan. In dit artikel deel ik mijn verhaal: over verhuizen en het moederschap in het buitenland, lees je mee?

Verhuizen naar het buitenland, tijdens een pandemie

Wat we natuurlijk niet konden voorspellen is dat we hier midden in een pandemie naar toe zouden gaan. Het is ook wel even spannend geweest of we überhaupt konden vertrekken maar het is gelukt! We moesten alleen wel 14 dagen in isolatie, dus ons huis niet uit. Gelukkig hadden we vooraf al een fijn huis geregeld en konden we de boodschappen online bestellen en laten bezorgen. Daar hadden we dus geen zorgen over.

Dan zit je daar: in een nieuw land, in een nieuwe stad, in een nieuw huis, en mag je 14 dagen de deur niet uit. En eerlijk gezegd? Vonden we het wel lekker! Zo ben je namelijk verplicht om echt even te ‘landen’ en rustig uit te pakken.
Ook was het voor M denk ik wel goed om zo, in alle rust, te acclimatiseren. Want het is nogal wat, zo’n eind vliegen met een baby. Zeker als die baby gedurende de hele reis maximaal 2 uur slaapt. We kwamen dus allemaal totaal oververmoeid aan en even tot rust komen was dan ook hoognodig.

Na onze verplichte isolatie hebben we meteen alle basics geregeld. Maar zijn we ook vooral van de omgeving gaan genieten, want wat is het hier mooi. De natuurlijk is onbeschrijfelijk en we gaan er dan ook graag op uit als manlief vrij is.

Het dagelijkse leven

Maar goed, we zijn hier voor zijn werk. En al snel kwam de eerste werkdag om de hoek kijken en ‘moesten’ we weer in een dagelijks ritme. Dus man aan het werk en ik met M de hort op. We zijn hier in de zomer aangekomen en hebben een park, de zee en genoeg winkeltjes in de buurt en dus genoeg te ontdekken voor ons.

Ik was eerst nog van plan hier ook te gaan werken, voor opdrachtgevers in Nederland, maar kwam er al snel achter dat dat niet haalbaar is. M bepaalt immers het schema van de dag en gezien hij geen robot is slaapt hij soms 2 uur maar ook weleens 45 minuten. Met die onzekerheid kan ik geen deadlines waarmaken.

Kinderopvang is hier vrij prijzig en de wachtlijsten zijn lang. Ook heb ik inmiddels begrepen dat niet ieder kinderdagverblijf hier met de juiste bedoelingen is opgezet, dat stemt me niet erg gerust. Dus hebben we besloten dat ik fulltime voor M zorg. En op de momenten dat hij wel slaapt ben ik druk met mijn website tipsvoorbabys. Daar deel ik al mijn tips en ervaringen over alles waar ik zelf vragen bij heb gehad, fijne producten die ik graag gebruik en eigenlijk alles wat ik tegenkom tijdens het opgroeien van M.

Het moederschap in het buitenland

Eerlijk gezegd gaat het full time moeder zijn me (tot nu toe) behoorlijk goed af. We zitten in een fijn ritme samen, gaan lekker veel naar buiten en hebben inmiddels ook wat andere moeders met hun baby ontmoet. Ook besef ik me dat het echt een cadeautje is om iedere dag met mijn kind te kunnen en mogen zijn. Ik vind het fantastisch en heel bijzonder om op deze manier iedere minuscule ontwikkeling te kunnen aanschouwen. Want man, wat gaat dat hard (lekker cliché maar wel waar). En daarbij hebben we echt een enorm vrolijke baby; we brengen de dag grotendeels lachend door. Hoe fijn is dat?

Wel voel ik me soms schuldig naar hem toe. Krijgt hij wel genoeg prikkels, ziet hij wel genoeg andere kindjes, leert hij wel genoeg, is hij mijn hoofd na een hele dag niet zat, vertragen we zo zijn ontwikkeling niet, etc., etc. Zeker in deze tijden, met COVID, in een vreemd land, is het heel lastig om hem te kunnen geven wat hij in Nederland zou krijgen. Opa’s, oma’s, ooms, tantes, neefjes, nichtjes, de kinderopvang – dat krijgt hij nu allemaal niet mee.

Maar dan besef ik me ook weer dat hij nog zó jong is en dat de veiligheid en geborgenheid van zijn ouders het enige is dat hij echt nodig heeft. En we zijn hier ‘maar’ een jaar, het is dus tijdelijk.

Ik doe wel mijn best om hem afwisseling te geven door actief op zoek te gaan naar moeders en baby’s die even oud zijn als hij. Ook heb ik ons, zodra het weer mocht, ingeschreven voor een muzieklesje bij het Community Center zodat hij ook daar wat nieuwe prikkels krijgt. Ze zijn hier heel voorzichtig m.b.t. COVID (wat ik alleen maar goed vind) maar ik was wel heel blij dat ze dit klasje, COVID proof, konden gaan geven.

Vancouver staat bekend om haar grauwe, natte winter, dus ik ben benieuwd hoe we dat gaan beleven. Kunnen we nog wel lekker naar buiten iedere dag, wat gaan we dan (COVID proof) doen, zijn er nog andere babyprogramma’s die gaan opstarten om ouders hier een beetje te verlichten? Ik hoop het. En ondertussen geniet ik iedere dag van mijn grote vriend 🙂 .

Moeder in het buitenland - copyright Hanneke van Slobbe Gastblogger Hanneke over verhuizen en het moederschap in het buitenland

Groetjes Hanneke

Tot slot..

Dank je wel Hanneke voor het delen van jouw eerlijke en mooie verhaal over verhuizen en het moederschap in het buitenland. Wil jij trouwens ook graag je verhaal delen op mamazetkoers als gastblogger? Stuur me dan een mailtje op Francis@mamazetkoers.nl of laat een berichtje achter via de contactpagina.

Liefs Francis

Vergeet je niet in te schrijven voor mijn nieuwsbrief! Dat kan met de button hieronder:

Nieuwsbrief100
Facebook252
Instagram1k
Pinterest20
Pinterest
fb-share-icon
LinkedIn1k
LinkedIn
Share

foto homepage vierkant mamazetkoers voor de moeder die zichzelf durft te zijn

Lieve lezer, beste hardwerkende mama,

Mamazetkoers is een platform die handvatten biedt zodat iedere moeder zichzelf durft te zijn.
Laat me je inspireren om ‘gewoon’ je ding te doen, je laten genieten van het moederschap zónder jezelf te verliezen en vooral jezelf durven te zijn!

Ik stel me open voor jou, durf jij de uitdaging aan te gaan en jezelf open te stellen voor de mensen om je heen?

Liefs Francis